Koken met Heston deel II

Spaghetti-rode-saus à la moeder met Heston, (worst)gehakt, meer paprika en ui... !

Koken met Heston's ketchup

De ketchup van Heston is prima gelukt! Een heerlijke, lobbige, hartige saus met een licht  kruidige geur. Daar staan ze dan, 10 potjes experiment. Wat doen we daar dan weer mee? Wij eten al in van alles en nog wat mijn zelf gemaakte ketchup en sinds de Sunday Market ook de tomatenchutney. Die laatste vind ik zelf bijzonder goed gelukt en meestal is het broodje kaas of de tosti het medium om de chutney binnen te krijgen. Zo een lepel in mijn mond steken gaat me net even iets te ver… maar dat zou ik wel het liefste willen natuurlijk.

De doos met eigen voorraad is nu dus aangevuld met heel aantal potjes Heston-saus. De dame die het recept op het internet gedeelde met de rest van de wereld had zelf de restjes in een lasagne verwerkt. Nu zijn B en T niet zo heel wild van pasta uit de oven, dus ik ben gaan snorren in mijn oude verzamelde Allerhande recepten of ik nog iets anders kon vinden. En jawel hoor, een recept voor tortilla’s uit de oven. Serveer ik tortilla’s in huize van S, dan krijg ik altijd applaus!

Ik ben een klein beetje een kooktijdschriften verzamelaar. Met de nadruk op een klein beetje, want ik vind zelf dat het best meevalt. Vroeger, toen ik nog thuis woonde en uit nood (en interesse) ging koken voor de familie, kocht ik met enige regelmaat de TIP Culinair. Kennen we die nog? Voor mij was het een bron van inspiratie en een bijzonder welkome afwisseling op ons nogal vaste weekmenu: 1x per week spaghetti rode saus zonder groenten (géén idee waarom mijn moeder dat zo maakte, ze hakte er een uitje en een flintertje paprika in en dat was het…), op vrijdag (want katholiek) worteltjes, puree en kabeljauw met een mosterdsausje, afwisselend op zaterdag: patat, witte bonen in tomatensaus met een ei of pizza en op zondag runderlappen gestoofd in veel rode wijn. Af en toe kwam er een nieuw recept bij. Zo hebben we maanden achter elkaar elke week uien uit de oven gegeten. En weer een andere periode: rauwe andijvie stamp… Mijn interesse in koken werd dus mede ingegeven door het gebrek aan fantasie in onze thuis keuken.

Maar goed, de TIP moest je kopen. Toen ik op mezelf ging wonen ontdekte ik de Allerhande. Gratis en voor niets een bijzonder leuk kooktijdschrift en iedere maand nieuwe recepten. Uiteraard ter bevordering van allerlei producten te koop in de Albert, maar toch. In de periode ’97 tot ’99 heb ik ze gespeld en alle successen uitgeknipt en in dummies geplakt. Hier en daar voorzien van commentaar. En daar vond ik een recept voor tortilla’s uit de oven met de opmerking “top tortilla”.

Daar komt de ketchup van Heston ook weer om de hoek kijken. Het originele recept schreef voor dat ik een uitje fruitte, pizza reepjes (die bestaan volgens mij niet meer) en tomatensaus toevoegde. Daarmee de tortilla’s vulde, in een ovenschaal legde, besmeerde met crème fraîche, bestrooide met kaas en dan in de oven warm liet worden. Ikzelf vond er te weinig groenten in zitten (toch een trauma overgehouden aan die rode spaghettisaus van mijn moeder) en B houdt niet van crème fraîche. 

Dus: uitje en gedobbelsteende winterwortelen gefruit, gehakt erdoor, Hestonketchup erdoor, tortilla’s gevuld en in een groot bakblik gelegd, nog meer Hestonketchup erover heen en een half zakje geraspte kaas. 20 minuten in de oven en aan tafel. 

Jawel, applaus was mijn deel. B en T zijn geen grote eters, maar ze schepte 2x op.

Weg met de januari blues!

Een jaar gaat altijd sneller dan ik denk. Plots ben ik weer in januari aangeland! Wat mij betreft  de maand van de grote kater. Ik realiseer me dat de 12 maanden van het vorige jaar voorbij zijn gevlogen en ik ineens al wéér aan een nieuw jaartal moet gaan wennen. 2013, een jaartal waar ik nog helemaal niet aan toe ben, wel potjandorie!

Nu ja, wat is er dan beter je bezig te houden met tomaten, want tomaten zijn goed voor je humeur.

Ik had van mijn laatste bezoek aan de kweker nog een restje tomaten over. Zo’n 4 kilo grote jongens. Die zijn nooit beschadigd, ze zijn alleen te groot, en daarom laat ik ze altijd tot het laatste liggen. Ik heb namelijk gemerkt dat tomaten (mits een beetje koel en donker bewaard) best lang mee kunnen.

Deze grote jongens zijn dus vandaag aan de beurt. In december heb ik Masterchef the Profissionals gevolgd op de BBC en de finalisten mochten koken bij The Fat Duck, het drie sterren restaurant van Heston Blumenthal, winnaar van de titel “Best Restaurant of the World”. Niet de minste dus. 

Wat heeft dat nu met tomaten te maken vraag ik u af? Wel, Heston heeft een zeer interessante “High Class Ketchup aka Tomato Compote” gemaakt die ik graag zelf wil proberen. Een aantal ingrediënten die Heston gebruikt heb ik zelf al eens verwerkt in mijn tomaten kooksels, maar Heston’s combinatie van de ingrediënten is nieuw voor mij. En dat is dan weer niet zo heel gek: de man is top, top, TOP kok en ik niet. Mijn High Class Ketchup staat dus te pruttelen op het vuur en in huis begint het langzaam weer lekker kruidig te ruiken.

Niets beters voor mijn januari blues dan een nieuw recept uitproberen. Uiteraard heb ik het hier en daar een beetje aangepast want Heston maakt nogal veel werk van zijn voorbereidingen: tomaten blancheren, tomaten ontvellen, pitjes verwijderen, tomaten zouten en vocht opvangen en dan aan het eind toch weer alles (behalve de velletjes, die vindt volgens mij niemand écht lekker) in dezelfde pan. Eens kijken waar mijn ‘de kantjes van afgelopen’ variant van Fat-Duck-Heston-Blumenthal’s ketchup toe leidt.

The proof of the pudding, en in dit geval de ketchup, is in the eating!

zo zou Heston's ketchup er uit moeten gaan zien... ik ben benieuwd!