Ben ik lekker met tomaten bezig, kom ik ineens op nu.nl interessant tomaten-nieuws tegen! 


Tomaten beschermen de huid

Tomaten beschermen de huid tegen verbranden en veroudering als gevolg van zonlicht. Dit blijkt uit een onderzoek van Newcastle University.

Aan het begin en aan het einde van de studie werden de proefpersonen blootgesteld aan UV-straling.De onderzoekers vergeleken de huid van 20 vrouwen tussen de 21 en 47 jaar. De ene helft nam 12 weken lang dagelijks 5 eetlepels (55 gram) tomatenpuree met 10 gram olijfolie. De andere helft gebruikte alleen de olijfolie.

De tomateneters bleken 33 procent beter beschermd te zijn tegen verbranding, zij werden minder rood. De zonbescherming van de tomatenpuree stond gelijk aan die van een zonnebrandcrème met een SPF van 1,3.

Het beschermende ingrediënt in de tomaten is lycopeen. Dit is een antioxidant die de ontstekingsreactie van de huid op de UV-schade vermindert. Bewerkte tomaten, zoals in ketchup, tomatensoep en -sap, bevatten het hoogste lycopeengehalte.

Voor de komende vakantiemaanden adviseer ik dus iedere dag 5 eetlepels van mijn verse ketchup te eten en heerlijk beschermd de zon in te gaan :-) . 

Eerste 5 kilo wordt verwerkt.

Met Gabrielle* heb ik deze week de eerste echte lading WASTE tomaten gehaald bij Agro Care. Eerder was ik al op bezoek geweest en kreeg ik een hele doos tomaten mee. Goede tomaten. Niet de tomaten die ik wilde. De tomaten met de scheurtjes en de deukjes. De vormfoutjes zal ik maar zeggen. Een maand of wat geleden heb ik voor het eerst contact gezocht met Agro Care. Een van de grote tomaten kwekers (misschien wel de grootste) in Noord-Holland. Via het vraag-formulier informeerde ik naar de bestemming van hun afval. Na een week of wat kreeg ik antwoord: “Ons afval gaat naar een afvalverwerker, maar waarom wilt u dat weten?”

Nadat ik mijn plannen had uitgelegd hoorde ik weer een tijdje niets. En toen het bericht dat, als mijn vraag nog actueel was, ze mijn bedoelingen wel heel erg leuk vonden.

En nu staat de eerste 5 kilo te pruttelen op mijn fornuis en gaat zo de potten in.

(*Gabrielle de Kroon, één van mijn beste en liefste vriendinnen en fotograaf. De meeste foto’s op mijn blog zijn van haar)  

Op weg

Ooit, toen ik 20 was, vloog ik naar Australië. Met een enkele-reis, een Lonely Planet, een hotelreservering, een adres van Hollanders voor nood en verder geen enkel idee ging ik op weg naar Sidney. In het vliegtuig heb ik voor het eerst mijn Lonely Plannet ingekeken, daar had ik thuis geen tijd voor gehad. Ik wilde naar Australië omdat ik dacht dat daar Crowded House vandaan kwam… ik was warm.

Ondanks dat de voorbereiding nihil was heb ik toch het land voor de helft gezien, ben ik niet in zeven sloten tegelijk gelopen en heb ik me geen seconde verveeld.

Mijn ketchup avontuur voelt een beetje hetzelfde. Maar dit keer zijn de voorbereidingen beter. Ik heb het kookboek gelezen en het recept getest, ik heb wat rekenwerk gedaan, ik heb wat mensen gesproken en contacten gelegd. Maar waartoe het uiteindelijk allemaal zal leiden….

Big Taste!

Het idee om iets meer met die ketchup te doen dan het alleen voor mezelf maken ontstond toen de school van mijn kinderen vorig jaar meedeed aan een groenten en fruit project. De appels die tijdens het project werden geleverd gingen altijd schoon op, maar van de tomaten bleven kilo’s over. Die mocht ik meenemen naar huis en heb ik meteen in de pan gedaan. Wachtend tot de ketchup dik genoeg was om in de potten te doen, dacht ik na over het fenomeen inmaken, oogst bewaren voor later en zelf iets maken wat je normaal in een flesje koopt.

Maar ook over weggooien en overschot. En hoe de consument grote eieren niet lekker vindt, een stukke tomaat liever laat liggen, bleke appels niet eet of liever rechte komkommers heeft in plaats van kromme.

Met onze vluchtige consumptie maatschappij willen we kennelijk eenheid, wat we niet lusten gooien we weg en we hoeven niets te bewaren want er is genoeg.

Met mijn ketchup wil ik iets anders laten zien: goeie tomaten, met of zonder scheurtje, gooien we niet weg, daar maken we met wat extra ingrediënten en wat tijd iets lekkers van.

Dus ik ben begonnen met produceren op kleine schaal. Met MY LEFTOVER COMPANY ga ik (voorlopig) in eigen keuken BIG TASTE NO WASTE ketchup maken. En als ik voorraad heb, verkoop ik het aan iedereen die het hebben wil!