Niet alleen mode is aan
trends onderhevig, maar eten ook. Daar kwam ik recent achter toen ik op zoek
was naar een underground boerenmarkten voor mijn ketchup en kennis maakte met
de website van een echte food-trend-watcher.
Op deze site vond ik een
hele lijst met IN’S en OUT’S op gebied van voedsel en omdat ik mij ook met
voedsel bezig hou heb ik die lijst even wat beter bestudeerd.
Ik las dat cupcakes uit
waren, maar dat wist ik natuurlijk al lang. Daar hoef je niet voor gestudeerd
te hebben: als iedereen cupcakes gaat bakken, dan is de lol er snel vanaf. Een
zelfde lot staan de macarons te wachten, let op mijn woorden. En roseetjes
en proseccootjes kunnen al sinds die ladderzatte festivalgangers op de
Parade niet meer: open deurtje. Feiten die volgens mij gewoon algemeen bekend
zijn, daar hoef je toch geen lijstje van te maken?!
Het IN en OUT lijstje
bestaat echter wel, misschien omdat wij mensen dat nou eenmaal leuk vinden:
lijstjes maken en dan kijken of we aan de goede kant staan.
Op dat IN lijstje kwam ik
dingen tegen als: de Groentensommelier, terug naar het platteland, zelf
worsten, kantoormoestuin, restjesrecepten en zelfgemaakte (fris)dranken. De
trend die ik hieruit destilleer is dat we met zijn allen weer groenten moeten
eten, die we zelf hebben gekweekt in onze moes-, balkon- en/of kantoortuin, wat
enorm de terug naar de natuur sfeer uitstraalt en waarbij we de
opbrengst van ons noeste werken ambachtelijk verwerken.
Groen, zelfgemaakt, oer en
van dicht bij. Dát zijn de sleutelwoorden van dit moment!
Het orakel heeft
gesproken…
Nu kom ik uit Alkmaar. Als
je richting het noord-westen reist: het eerste boerengat na de randstad. Mijn
Amsterdamse collega’s vonden mij vroeger (en nu heb ik het over 2002 - 10 jaar
geleden!) een geitenwollen sok omdat ik mijn eigen groenten en fruit kweekte op
mijn volkstuin. Mijn zelfgemaakte jammetjes en chutneys werden als curieus maar
wel lekker beschouwd. En als ik overschot van mijn tuin had, meestal in de vorm
van bakken aardbeien of reuze courgettes, werden die met blijdschap ontvangen.
Sinds juni dit jaar ben ik
uit eigen beweging -omdat ik het zo jammer vind dat alles wat aan groenten
gemaakt wordt niet altijd te consumeren, maar daarmee niet oneetbaar, is- begonnen met een stukje duurzaamheid naar
mezelf toe. Met een agrarisch product uit de buurt maak ik een ambachtelijke
tomaten ketchup.
Ik kan niet anders
concluderen dat ik toch verdorie zelf helemaal IN ben geworden!
 |
| column in Delicious november 2012 |
